χαλκοφανίτης

ο, Ν

(ορυκτ.) ένυδρο ορυκτό οξείδιο τού μαγγανίου, τού σιδήρου και τού ψευδαργύρου, με μαύρο χρώμα και μεταλλική λάμψη.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. chalcophanite (< χαλκ[ο]-* + φαίνω). Το ορυκτό ονομάστηκε έτσι λόγω τού ότι, όταν θερμαίνεται, αποκτά το χρώμα τού χαλκού].